Με αφορμή την σημερινή Εθνική Επέτειο της 28ης Οκτωβρίου θα σας παρουσιάσουμε δύο γεγονότα τα οποία διηγήθηκε ο Μακαριστός Μητροπολίτης Νικαίας κυρός Γεώργιος, ο οποίος πολέμησε στα βουνά της Αλβανίας το 1940 ως έφεδρος υπολοχαγός και τα οποία μας διηγήθηκαν πνευματικά του παιδιά και δείχνουν με το καλύτερο δυνατό τρόπο την θεία βοήθεια και σκέπη.
Τον Νοέμβριο του 1940, η μονάδα στην οποία ήταν ο Σεβασμιότατος πήρε εντολή να πάει σε έναν λόφο και εκεί να στρατοπεδέψει. Όπως ήταν φυσικό για προκάλυψη έβαλαν κλαδιά από δένδρα και θάμνους γεγονός όμως που έφερε σε σύντομο χρονικό διάστημα τον βομβαρδισμό από ιταλικό αεροσκάφος. Κατά την διάρκεια του βομβαρδισμού και ενώ κανείς θα περίμενε τον θάνατο τον στρατιωτών κανείς δεν έπαθε τίποτε, ενώ δίπλα τους οι βόμβες δημιουργούσαν μεγάλους κρατήρες. Όταν μετά το τέλος του βομβαρδισμού στο προσκλητήριο του υπεύθυνου αξιωματικού βρέθηκαν όλοι ζωντανοί, ο θεολόγος, όπως αποκαλούσαν τον δεσπότη οι ανώτεροι και οι συστρατιώτες του έπεσαν στα γόνατα και ευχαρίστησαν την Παναγία για την προστασία της. Μάλιστα ο μακαριστός δεσπότης με συγκίνηση αναφερόμενος σε αυτό το γεγονός τόνιζε την πίστη των Ελλήνων στρατιωτών στις σκηνές των οποίων πάντα όπως ανέφερε έκαιγε το καντήλι μέσα σε κονσερβοκούτια.
Ένα άλλο γεγονός είναι αυτό που ανέφερε σχετικά με την εντολή που πήραν για να καταλάβουν πάση θυσία έναν λόφο στρατηγικής σημασίας ο οποίος όμως ήταν απέναντι από ένα ρέμα στο οποίο οι ιταλοί είχαν τοποθετήσει πολυβόλα τα οποία σε τακτά χρονικά διαστήματα έριπταν με σκοπό να εμποδίσουν τους έλληνες στρατιώτες να περάσουν από αυτόν, μίας και είναι η μοναδική δίοδος για αυτόν τον λόφο. Καλεί ο υπεύθυνος αξιωματικός τον δεσπότη και του λέει: «Θεολόγε τι λες να κάνουμε;», γνωρίζοντας ότι από αυτήν την αποστολή ήταν βέβαιο ότι κανείς δεν θα γλίτωνε. «Προσευχή», του λέει και αμέσως όλοι πέφτουν στα γόνατα και παρακαλούν την Παναγία μας να βοηθήσει. Και δεν περνάει ώρα, που σηκώνετε ένας δυνατός άνεμος ο οποίος έπνεε μετωπικά με αποτέλεσμα να μετατόπιση τα πολυβόλα και έτσι όλοι να περάσουν αλώβητη και να καταλάβουν τον λόφο.
Όλα αυτά και πολλά περισσότερα μαρτυρούν ότι ο αγώνας μας ήταν δίκαιος για αυτό και είχε την εύνοια του Θεού και την προστασία της Παναγίας μας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου