Γεμάτη κούπα

Ἡ Ἁγία Ξένη.

Ἡ Ἁγία Ξένη καταγόταν ἀπὸ τὴ Ρώμη καὶ ἀπὸ γενιὰ τιμημένη καὶ εὔπορη. Οἱ γονεῖς της ἐπιθυμοῦσαν νὰ τὴν νυμφεύσουν. Ἐνῶ ὅμως εἶχαν τὰ πάντα ἑτοιμασθεῖ γιὰ τὸν γάμο, ἐκείνη ἐγκατέλειψε τὴ νυφικὴ παστάδα, παίρνοντας μαζί της καὶ δύο πιστές της θεραπαινίδες καὶ διὰ θαλάσσης ἔφθασε στὴν πόλη τῶν Μυλασῶν. 

Στὰ Μύλασα μᾶλλον πῆγε καὶ ἐγκαταστάθηκε, ὕστερα ἀπὸ συμβουλὴ τοῦ μακαρίου μοναχοῦ Παύλου, ὁ ὁποῖος ἐμφανίστηκε στὴν Ὁσία μετὰ ἀπὸ θεῖο φωτισμό, ὅταν ἐκείνη πέρασε ἀπὸ τὴν Ἀλεξάνδρεια καὶ ἔγινε ὁ πνευματικός της καθοδηγητής.

Στὴν πόλη τῶν Μυλασῶν, ἡ Ὁσία Ξένη ἔκτισε ἱερὸ ναὸ πρὸς τιμὴν τοῦ Πρωτομάρτυρος Στεφάνου. Ἐκεῖ κτίσθηκαν καὶ κελιὰ ὅπου διέμεναν ἡ Ξένη, οἱ δυὸ θεραπαινίδες καὶ λίγες ἄλλες παρθένες.

Ἡ Ὁσία Ξένη, ἀφοῦ διῆλθε τὴν ζωή της θεοφιλῶς καὶ ὁσίως, κοιμήθηκε μὲ εἰρήνη. Ὅταν παρέδωσε τὴν ἁγία της ψυχὴ στὸν Θεό, ἐνῶ ὁ ἥλιος φώτιζε τὴν γῆ, φάνηκε στὸν οὐρανὸ Σταυρός, ποὺ τὸν σχημάτιζαν ἀστέρες. Τὸν οὐράνιο αὐτὸ Σταυρὸ τὸν περιέκλειε χορὸς ἀστέρων, σὰν νὰ ἦταν, καθὼς φαίνεται, στεφάνι τῆς Ὁσίας Ξένης, μὲ τὸ ὁποῖο τὴν ἐπιβράβευε ὁ Θεὸς γιὰ τὶς νηστεῖες της, τὶς ἀγρυπνίες της καὶ τὴν ἁγνότητα τοῦ σώματος καὶ τῆς ψυχῆς.

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος γ’. Θείας πίστεως.

Ξένην ἤνυσας, ζωὴν ἐν κόσμῳ, ξένην ἔσχηκας, προσηγορίαν, ὑπεμφαίνουσαν τῇ κλήσει τὸν τρόπον σου· σὺ γὰρ νυμφίον λιποῦσα τὸν πρόσκαιρον, τῷ ἀθανάτῳ ὁσίως νενύμφευσαι. Ξένη ἔνδοξε, Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον. Ἦχος πλ. δ’.
Ἐν σοῖ Μῆτερ ἀκριβῶς διεσώθη τὸ κατ’ εἰκόνα, λαβοῦσα γὰρ τὸν σταυρόν, ἠκολούθησας τῷ Χριστῷ, καὶ πράττουσα ἐδίδασκες, ὑπερορᾶν μὲν σαρκός, παρέρχεται γάρ, ἐπιμελεῖσθαι δὲ ψυχῆς, πράγματος ἀθανάτoυ, διὸ καὶ μετὰ Ἀγγέλων συναγάλλεται, Ὁσία Ξένη τὸ Πνεῦμά σου.

Κοντάκιον. Ἦχος β’. Τοῖς τῶν αἱμάτων σου.
Τὸ σὸν ξενότροπον Ξένη μνημόσυνον, ἐπιτελοῦντες οἱ πόθῳ τιμῶντές σε, ὑμνοῦμεν Χριστὸν τὸν ἐν ἅπασι, σοὶ παρέχοντα ἰσχὺν τῶν ἰάσεων· ὃν πάντοτε δυσώπει, ὑπὲρ πάντων ἡμῶν.

Μεγαλυνάριον.
Θάλαμον λιποῦσα τὸν νυμφικόν, ξενοτρόπως Μῆτερ, ἠκολούθησας τῷ Χριστῷ, ᾧ καὶ νυμφευθεῖσα, τῇ ξένῃ βιωτῇ σου, ὦ Ξένη πανολβία, ἡμῶν μνημόνευε

Κύπρος: Η αποστομωτική απάντηση του Ροναλντίνιο στην πρόταση να παίξει στα κατεχόμενα.

Υποψήφιος «βουλευτής» στις πρόσφατες εκλογές στα κατεχόμενα επικοινώνησε με τον Ροναλντίνιο προσφέροντας του 500,000 ευρώ αμοιβή για να συμμετέχει σε φιλικό αγώνα στα κατεχόμενα, με χορηγό εταιρεία καζίνο.

Η απάντηση του Ροναλντίνιο τον οποίο στην Ευρώπη εκπροσωπεί ο κύπριος Αντρέας Δημητρίου, τους άφησε μάλλον… άφωνους: «Δεν ενδιαφέρομαι, έχω φίλους στην Κύπρο, Ελλάδα και Τουρκία και γνωρίζω πολύ καλά το πρόβλημα της Κύπρου. Έχω δε κολλητό Ελληνοκύπριο με σπίτι στην Κερύνεια ο οποίος το έχασε στην εισβολή… λύστε πρώτα το πρόβλημα σας και θα έρθω να παίξω μπάλα δωρεάν», έγραψε το kerkida.net.

Σε επικοινωνία που είχαμε με τον κ. Δημητρίου, επιβεβαίωσε το δημοσίευμά μας, τονίζοντας το εξής: «O Ροναλντίνιο το ξεκαθάρισε από την αρχή. Ούτε καν ήθελε να μπούμε στη διαδικασία να συζητήσουμε την πρόταση. Πολύ λίγοι στη θέση του θα είχαν αποφασίσει το ίδιο. Σε χρόνο ρεκόρ είπε «όχι» χωρίς να σκεφτεί το μισό εκατομμύριο ευρώ. Μιλάμε για έναν εξαιρετικό άνθρωπο. Όσοι τον έχουν γνωρίσει, ξέρουν πολύ καλά ποιες… ηθικές τον συνοδεύουν».

Για το πώς κυλάει τώρα η ζωή του παλαίμαχου σταρ: «Πριν από 20 μέρες κυκλοφόρησε το τραγούδι του στη Βραζιλία και είναι Νο1. Δεν παθιάζεται μόνο για τη μπάλα και το ποδοβόλεϊ, αλλά και για το τραγούδι.

Επίσης, ασχολείται πολύ με το ορφανοτροφείο που έχει στο Πόρτο Αλέγκρε. Λίγοι το γνωρίζουν αυτό. Μεγαλώνουν 1500 παιδιά στο ορφανοτροφείο του Ροναλντίνιο.
Πριν από λίγες μέρες πέρασε πολύ δύσκολα ο αδελφός του, Ρομπέρτο Ασίς. Υπέστη έμφραγμα στο αεροπλάνο κατά τη διάρκεια εσωτερικής πτήσης στη Βραζιλία. Στο… τσακ πρόλαβαν τα χειρότερα οι γιατροί. Ευτυχώς όλα καλά. Έχω πολύ καλή και φιλική σχέση με τον Ρομπέρτο.
Καταληκτικά να σας αποκαλύψω ότι ετοιμάζεται κάτι πολύ μεγάλο για τον Ροναλντίνιο. Σύντομα θα μπορούμε να πούμε περισσότερα. Έμειναν κάποια διαδικαστικά θέματα».

Πηγή:   stratiotikos.gr

Ὁ Ὅσιος Μακάριος ὁ Ἀλεξανδρεύς.

Ὁ Ὅσιος Μακάριος, ὁ Ἀλεξανδρεύς, χρημάτισε ἱερέας τῶν λεγόμενων κελιῶν. Ὑπῆρξε ὑπόδειγμα ἐγκράτειας καὶ ὑπομονῆς καὶ ἔτσι προικίσθηκε ἀπὸ τὸν Θεὸ καὶ μὲ τὸ χάρισμα τῆς θαυματουργίας. 

Τὶς ἀρετές του τὶς θαύμασε καὶ αὐτὸς ὁ Μέγας Ἀντώνιος καὶ εἶπε: «Ἰδού, ἐπαναπαύθηκε ἐπὶ σὲ τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιο καὶ στὸ ἑξῆς θὰ εἶσαι κληρονόμος τῶν ἀγώνων μου».

Κάθε φορὰ ποὺ ὁ Ὅσιος ἀντιλαμβανόταν ὅτι κάποιος ἐπιτελοῦσε ἕνα σπουδαῖο ἀσκητικὸ ἀγώνισμα, ὑποκινούμενος ἀπὸ ἕναν Ἅγιο ζῆλο, τὸν μιμεῖτο καὶ ἔκανε καὶ αὐτὸς τὸ ἴδιο ἀγώνισμα. Ἔτσι, ὅταν ἄκουσε ὅτι οἱ Ταβεννησιῶτες μοναχοί, καθ’ ὅλη τὴν διάρκεια τῆς Τεσσαρακοστῆς, ἔτρωγαν ἄβραστο φαγητό, πῆρε τὴν ἀπόφαση καὶ ἐπὶ ἑπτὰ χρόνια δὲν ἔφαγε κανένα μαγειρευμένο φαγητό. 

Τρεφόταν μόνο μὲ λάχανα ὠμὰ καὶ ὄσπρια. Ἐπίσης καὶ τὸν ὕπνο του ἀγωνίσθηκε νὰ περιορίσει στὸ ἐλάχιστο. Καί, γιὰ νὰ τὸ κατορθώσει αὐτό, δὲν μπῆκε κάτω ἀπὸ στέγη ἐπὶ εἴκοσι ὁλόκληρα ἡμερόνυχτα, φλεγόμενος ἀπὸ τὸν καύσωνα τῆς ἡμέρας καὶ ξεπαγιάζοντας ἀπὸ τὸ ψύχος τῆς νύχτας.

Μιὰ φορὰ ὁ Ὅσιος ἐνοχλήθηκε ἀπὸ τὸ δαίμονα τῆς πορνείας καί, προκειμένου νὰ ἐξουδετερώσει τὸν δαίμονα αὐτό, κατέφυγε σὲ ἕνα ἐντελῶς ἔρημο καὶ ἑλώδη τόπο, ὅπου παρέμεινε ἐπὶ ἕξι μῆνες. Ἐκεῖ ὑπῆρχαν κουνούπια πολὺ μεγάλα, σὰν σφῆκες, τὰ ὁποία μὲ τὰ τσιμπήματά τους τὸν καταπλήγωναν σὲ ὅλο του τὸ σῶμα.

Ὅταν, λοιπόν, ὕστερα ἀπὸ τοὺς ἕξι μῆνες γύρισε στὸ κελί του, ἀναγνωριζόταν μόνο ἀπὸ τὴν φωνή του, ἀφοῦ τὸ σῶμα του ἐξωτερικὰ εἶχε παραμορφωθεῖ καὶ ἔμοιαζαν μὲ τὸ σῶμα ἀνθρώπων ποὺ πάσχουν ἀπὸ τὴν ἀσθένεια τῆς ἐλεφαντίασης.

Κάποια φορὰ ὁ Ὅσιος καθόταν στὴν αὐλὴ καὶ ἔλεγε λόγους ὠφέλιμους σὲ παρευρισκόμενους ἐκεῖ Χριστιανούς. Τότε μία ὕαινα, ἀφοῦ πῆρε μαζί της τὸ νεογνό της, τὸ ὁποῖο ἦταν τυφλό, πλησίασε τὸν Ἅγιο καὶ τὸ ἔριξε στὰ πόδια του. Ἐκεῖνος, ἀφοῦ ἔπτυσε στὰ μάτια τοῦ μικροῦ ζώου, τοῦ χάρισε τὸ φῶς. Ἔτσι, θεραπευμένο πλέον, τὸ πῆρε ἡ ὕαινα καὶ ἔφυγε. Τὴν ἄλλη μέρα πρωί – πρωὶ ὅμως, αὐτὴ γύρισε πάλι στὸν Ἅγιο, φέρνοντάς του ἀπὸ εὐγνωμοσύνη μία μεγάλη προβιὰ γιὰ στρῶμα. Ἐκεῖνος ὅμως εἶπε στὴν ὕαινα: «πράγματα προερχόμενα ἀπὸ ἀδικία ἐγὼ δὲν τὰ δέχομαι». Ἐκείνη τότε, ἔσκυψε τὸ κεφάλι καὶ ἔφυγε ἀπὸ τὴν αὐλή.
Ἔτσι, λοιπόν, ἀφοῦ ἀσκήθηκε ὁ Ὅσιος Μακάριος καὶ ἔφθασε σὲ βαθὺ γῆρας, κοιμήθηκε μὲ εἰρήνη.

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος α’. Τῆς ἐρήμου πολίτης.
Ζωῆς τῆς μακαρίας φερωνύμως ἐτύχετε, ὡς πολιτευθέντες ὁσίως, θεοφόροι Μακάριοι· ἐν νόμῳ γὰρ τῷ θείῳ εὐσεβῶς, ἰθύναντες τὰς τρίβους τῆς ζωῆς, θείας δόξης ἀνεδείχθητε κοινωνοί, σώζοντες τοὺς κραυγάζοντας· δόξα τῷ ἐνισχύσαντι ὑμᾶς, δόξα τῷ στεφανώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργοῦντι δι’ ὑμῶν, πᾶσιν ἱάματα.

Κοντάκιον. Ἦχος δ’. Ἐπεφάνης σήμερον.
Ἐν τῷ οἴκῳ Κύριος τῆς ἐγκρατείας, ὡς ἀστέρας ἔθετο, ὑμᾶς Πατέρες ἀπλανεῖς, φωταγωγοῦντας τὰ πέρατα, φωτὶ ἀΰλῳ, Μακάριοι Ὅσιοι.

Μεγαλυνάριον.
Χαίροις τῆς Αἰγύπτου γόνος σεπτός, Μακάριε Πάτερ, τῶν Ὁσίων ἡ καλλονή· χαίροις θεοφόρε, Μακάριε παμμάκαρ, Ἀλεξανδρείας κλέος, καὶ θεῖον βλάστημα.

Ταξίδευε στον αληθινό Θεό! Πες και στους χριστιανούς να ταξιδεύουν!

 Μίλησα χθες μ' ένα φίλο που ΄ναι μοναχός και πριν απ' αυτό ως λαϊκός ήταν χρήστης ναρκωτικών. Πήγε απεξάρτηση κι έπειτα έβαλε το σχήμα. Τις μεγάλες μέρες κοιτάω να τα λέμε γιατί όλο και κάτι φωτισμένο έχει να πει. Εχθές βέβαια, ομολογώ, ότι τονε πήρα τηλέφωνο περισσότερο για να διαμαρτυρηθώ - σε σχέση με την αρνητική στάση που συνάντησα από πολλούς ανθρώπους όταν έβλεπαν τούτες τις ημέρες τον παπά με την αγιαστούρα- παρά για να τον ακούσω. Όπως και να 'χει, με άκουγε με πολύ υπομονή χωρίς ν' ακούω κάποια αντίδραση στο τηλέφωνο. 

Τελειώνοντας το σχεδόν λογύδριο που θα μπορούσε να έχει τίτλο "πάμε απ' το κακό στο χειρότερο" με τη δόση υπερβολής -που χαρακτηρίζει πάντοτε τους ανθρώπους της πόλης- εκείνος, σε αντίθεση μ' εμένα -που 'ναι άνθρωπος του βουνού και της ησυχίας- δεν άντεξε και με διέκοψε:

- Να σου πω πάτερ... Ταξιδεύεις καθόλου;
- Εννοείς αν φεύγω απ' την Αθήνα;
- Σε ρώτησα αν ταξιδεύεις, αν την ώρα της Λειτουργίας και μετά, στο αμάξι προς το σπίτι, όταν φτάνεις σπίτι, όταν ξεκουράζεσαι, φεύγει το μυαλό σου σ' εκείνα που τέλεσες πριν λίγο.. Αν σου μιλάει η Λειτουργία. Αν σου μιλάει ο Χριστός! Αν σου μιλάει, τότε πως λες ότι πάμε απ' το κακό στο χειρότερο; Είσαι καλά;

- Ωραία πάτερ, η Λειτουργία -του λέω- αλλά εδώ έξω εκτός απ' τον κόσμο που δε θέλει τον παπά ή τον αγιασμό, υπάρχει φτώχεια, υπάρχει πείνα...

- Τότε, καλέ μου παπα Ιάσονα, τι Θεοφάνεια γιορτάσαμε σήμερα; Όσο πιο σκοτεινά, τόσο φωτεινά μπορούνε να γίνουν. Όσο αδικία, τόση κι η Δικαιοσύνη! Φτιάξε την εικόνα στο μυαλό σου: ένα τσούρμο πόρνες, τελώνες στην ουρά να βαφτιστούν στον Ιορδάνη... Στην ουρά όμως ήτανε κι ο Θεός να βαφτιστεί λες κι ήτανε ο πιο σκάρτος της κοινωνίας. Στην ουρά με τ' αποβράσματα! Πάνε το μυαλό εκεί, σ' αυτά που γιορτάζουμε σήμερα, ταξίδεψε στον Ιορδάνη! Ε, ορίστε: τα πάντα, να λες, πάνε απ' το κακό στο καλύτερο. Τώρα ξέρουμε, παλιά δε ξέραμε. 

Εδώ εμένα o Θεός με πήρε απ' το Πεδίο του Άρεως με τη σύριγγα στο χέρι και μ' έκανε καλόγερο. Ο Θεός είναι ζωντανός και ξέρουμε ποιος είναι. Ταξίδευε στον αληθινό Θεό! Πες και στους χριστιανούς να ταξιδεύουν! Πίστευε στον αληθινό Θεό και μη φοβάσαι. Εκεί που γεμίσαμε σκοτάδι, Αυτός μας έδωσε το Φως. Μη διαμαρτύρεσαι λοιπόν! Να χαίρεσαι! Σε χαιρετώ κι εγώ... αργολογίσαμε*. Χρόνια Φωτεινά"!

*αργολογώ: μιλάω περισσότερο απ' όσο πρέπει- όρος καλογερικός

Από την σελίδα στο facebook του ιερομονάχου Ιάσωνα

Με το παράδειγμα και την συμβουλή χτίζονται προσωπικότητες.

Τα παιδιά δεν έχουν ανάγκη από συμβουλές αλλά από παράδειγμα για να μιμηθούν.

Τα παιδιά έχουν κλειστά τα αυτιά στις συμβουλές και ορθάνοιχτα τα μάτια στο παράδειγμα.

Ένας που δίνει καλή συμβουλή χτίζει με το ένα χέρι.
Ένας που δίνει καλή συμβουλή και καλό παράδειγμα χτίζει και με τα δυο χέρια.

ΚΑΙ ένας που δίνει καλή συμβουλή και κακό παράδειγμα με το ένα χέρι χτίζει και με το άλλο γκρεμίζει.

Αν προσπαθώ να βελτιώσω κάποιον με το να είμαι για αυτόν ένα καλό παράδειγμα κάνω δυο καλύτερους: τον εαυτό μου και εκείνον.

Αν προσπαθώ να βελτιώσω κάποιον με το να μην είμαι για αυτόν καλό παράδειγμα τότε δεν κάνω κανένα καλύτερο.


Οι γύρω από εμάς κρίνουν την πνευματική μας ποιότητα όχι τόσο με τα αυτιά τους όσο με τα μάτια τους.
                                                                                                                                          Γέροντας Γαβριήλ

Αφήστε το παρελθόν στο έλεος του Θεού, το παρόν στην αγάπη Του, και το μέλλον στην Πρόνοια Του."

"Μερικοί βασανίζονται απο τριών ειδών προβλήματα.
Απο εκείνα που είχαν κάποτε, απο εκείνα που έχουν τώρα, και απο εκείνα που περιμένουν οτι θα έχουν. 
Οι λύπες βέβαια θα έρθουν, αλλά τι θα κερδίσουμε αν βιαστούμε και τρέξουμε να τις προυπαντήσουμε; Θα έχουμε αρκετό καιρό να λυπηθούμε, οταν έρθουν. Στο μεταξύ, ας ελπίζουμε για καλύτερα πράγματα και ας μένουμε σταθεροί ώς το τέλος.
Αφήστε το παρελθόν στο έλεος του Θεού, το παρόν στην αγάπη Του, και το μέλλον στην Πρόνοια Του."

Αββάς Ησύχιος

Τα Άγια Θεοφάνεια στην Ενορία μας

Θεία Λειτουργία Πρωτοχρονιάς και Κοπή της Βασιλόπιταςστο Ναό μας