Τῇ Κ'
τοῦ αὐτοῦ μηνός,
Μνήμη τῆς
εἰς οὐρανοὺς πυρφόρου ἀναβάσεως
τοῦ Ἁγίου
ἐνδόξου Προφήτου Ἠλιοὺ τοῦ Θεσβίτου.
Τιμώντας σήμερα την μνήμη
του Προφήτου Ηλιού ακούμε στο απολυτίκιο του «Ὁ ἔνσαρκος ἄγγελος, τῶν Προφητῶν ἡ κρηπίς, ὁ δεύτερος Πρόδρομος τῆς
παρουσίας Χριστοῦ, Ἠλίας ὁ ἔνδοξος, ἄνωθεν καταπέμψας, Ἐλισαίῳ τὴν χάριν, νόσους
ἀποδιώκει, καὶ λεπροὺς καθαρίζει· διὸ καὶ τοῖς τιμῶσιν αὐτὸν βρύει ἰάματα».
Ένσαρκος άγγελος
χαρακτηρίζεται λοιπόν ο προφήτης Ηλίας και αυτό γιατί πραγματικά έζησε την ζωή
του ως άγγελος. Συνεχώς δοξολογούσε τον Θεό και ως άγγελος, απεσταλμένος Του
στον κόσμο μετέφερε το μήνυμα της μετανοίας στον αποστατιμένο λαό του Ισραήλ ο οποίος είχε εγκαταλείψει την
λατρεία του μόνου αληθινού Θεού προς χάρη του Βάαλ και της Αστάρτης. Τότε ο προφήτης Ηλίας παρουσιάζεται αγγελιοφόρος
του Θεού στους δυσσεβείς βασιλείας Αχάαβ και Ιεζάβελ και προσπαθεί να τους νουθετήσει
και όταν αυτοί μένουν αδιάφοροι και συνεχίζοντας να παρασέρνουν το λαό μακριά από
τον Θεό ο προφήτης προσεύχεται, ζητά από τον Θεό να κλίσει τους κρουνούς του
ουρανού και έτσι για τρία χρόνια και έξι μήνες ούτε σταγόνα νερού δεν πέφτει στην γη και αυτό δεν γίνεται μόνο για
να τους τιμωρήσει, αλλά κυρίως για να τους νουθετήσει ώστε να μετανοήσουν και
να επιστρέψουν κοντά στον Θεό.
Ο Ηλίας είναι η κορωνίδα
των προφητών της Παλαιάς Διαθήκης στα βήματα του οποίου διάβηκαν και οι
επόμενοι. Είναι ο δεύτερος Πρόδρομος της παρουσίας Χριστού και αυτό γιατί με το ελεγκτικό και αφυπνιστικό κήρυγμά του,
την βιωτή του, ακόμα και με τον τρόπο ντυσίματος του, ομοιάζει με τον Άγιο
Ιωάννη τον Βαπτιστή ο οποίος ήρθε για να προετοιμάσει τον δρόμο πάνω στον οποίο
θα πατήσει ο Κύριος Ημών Ιησούς Χριστός ξεκινώντας το σωτήριο για την
ανθρωπότητα έργο Του. Ελέγχει τον Αχαάβ και της Ιεζάβελ για την αποστασία τους από
τον Θεό ο ζηλωτής προφήτης Ηλίας, κατακεραυνώνει των Ηρώδη και της Ηρωδιάδα ο
Ιωάννης ο Πρόδρομος για την παράνομη σχέση τους. Η Ιεζάβελ καταδιώκει τον
Προφήτη Ηλία για να τον θανατώσει. Η Ηρωδιάδα μηχανορραφεί εναντίων του Ιωάννη
του Προδρόμου και τελικά καταφέρνει την θανάτωσή του. Ο προφήτης Ηλίας είναι αυτός
που μαζί με τον Μωυσή συμμετέχουν στο θείο γεγονός της Μεταμορφώσεως του
Σωτήρος. Πολλές φορές μέσα στην Καινή Διαθήκη βλέπουμε τον λαό να θεωρεί ότι ο
Χριστός είναι ο προφήτης Ηλίας, αλλά και οι λόγοι του Κυρίου επάνω στον Σταυρό
παρερμηνεύονται με το Ηλία φωνεί ούτος, γεγονότα που μας δείχνουν την θέση που κατέχει
ο προφήτης Ηλίας στην συνείδηση των ισραηλιτών
Συνήθως οι μνήμες των
αγίων μας εορτάζονται κατά την ημέρα του μαρτυρίου ή της κοιμήσεώς τους, το
ίδιο ώμος δεν συμβαίνει με τον Προφήτη Ηλία. Διαβάζουμε στο Συναξάρι της ημέρας:
Τῇ Κ' τοῦ αὐτοῦ μηνός, Μνήμη τῆς εἰς οὐρανοὺς
πυρφόρου ἀναβάσεως τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου Προφήτου Ἠλιοὺ τοῦ Θεσβίτου. Σήμερα
δεν εορτάζουμε την κοίμηση η το μαρτυρικό τέλος του προφήτου Ηλιού, γιατί ο
προφήτης Ηλίας δεν πέθανε αλλά ζωντανός με ένα πυρφόρο άρμα ανέβηκε στους ουρανούς
και εκεί βρίσκεται ενώπιον του Θεού. Για αυτό και το άγιο πρόσωπό του είναι
συνδεδεμένο με τα έσχατα, οπότε και θα επιστρέψει στην γη για να συνεχίσει το
έργο του. Διάδοχος του προφήτη Ηλία είναι ο μαθητής του Ελισαίος, ο οποίος κοιτάζοντας
έκπληκτος την πυρφόρο ανάβαση του δασκάλου του στους ουρανούς λαμβάνει την
μηλωτή του, (=κάπα), με την οποία και πλήθος θαυμάτων επιτελεί.
Ο προφήτης Ηλίας είναι ένα
από τα ποιο αγαπητά πρόσωπα του πιστού λαού μας, ο οποίος τον έχει κατατάξει ως
προστάτη των υψωμάτων. Για αυτό και πάνω σε βουνοκορφές και πλαγιές χτίζει
ταπεινά εξωκκλήσια και τιμά σήμερα την μνήμη του. Ο προφήτης Ηλίας ζηλωτής,
ένθερμος πίστεως και κήρυκας του Λόγου του Θεού, με τον αφυπνιστικό προφητικό
λόγο του, απευθύνεται στους ανθρώπους κάθε εποχής, οι οποίοι άλλοτε περισσότερο
και άλλοτε λιγότερο βρίσκονται μακριά από τον Θεό. Μας καλεί να αλλάξουμε στάση και τρόπο ζωής. Μας καλεί
να βρεθούμε μέσα στην ασφαλή αγκαλιά του Θεού, της Αγίας μας Εκκλησία και να
λάβουμε και εμείς όπως αυτός ουράνιο άρτο όχι βέβαια σαν αυτό που του
μεταφέρουν οι κόρακες, αλλά ασυγκρίτως και απείρος μεγαλύτερο και σωτήριο, το
Πανάγιο Σώμα και Αίμα του Κυρίου το οποίο μας ζωοποιεί και μας χαρίζει αιώνια
ζωή.