Κατά την σημερινή Κυριακή η Εκκλησία μας τιμά την μνήμη των 630 αγίων θεοφόρων πατέρων η οποίοι το 451 συγκρότησαν στην Χαλκηδόνα, πόλη ακριβώς απέναντι από την Κωνσταντινούπολη την Δ΄ Οικουμενική Σύνοδο και στην οποία αντιμετώπισαν την αίρεση του Μονοφυσιτισμού. Η Οικουμενική Σύνοδος είναι το ανώτατο όργανο στο οποίο από κοινού όλοι η εκκλησιαστική πατέρες συναθροίζονται για να επιλύσουν τα προβλήματα που προκύπτουν. Αυτό το λεγόμενο συνοδικό σύστημα είναι άρρητα συνδεδεμένο με την πορεία της Εκκλησία μας. Πρώτοι που συνήλθαν σε σύνοδο ήταν οι Άγιοι Απόστολοι και εν συνεχεία πολλές φορές είτε με τοπικές είτε με οικουμενικές συνόδους οι Πατέρες τις Εκκλησίας μας διατύπωσαν με την καθοδήγηση και το φωτισμό του Αγίου Πνεύματος τα δόγματα της Εκκλησία μας, αντιμετωπίζοντας έτσι τις διάφορες αιρετικές κακοδοξίες και δίνοντας λύση και σε διάφορα διοικητικά θέματα. Στα χνάρια αυτά βάδισαν και οι σήμερα τιμώμενοι Άγιοι Πατέρες των οποίων η προσφορά προβάλλεται μέσα από την υμνολογία της Εκκλησίας μας. Ακούμε στο σημερινό δοξαστικό των Αίνων ο ιερός υμνωδός να τους χαρακτηρίζει ως: «πολύφωτους αστέρες του νοητού στερεώματος, πάγχρυσα στόματα του Λόγου, θεηγόρους οπλίτες της παρατάξεως Κυρίου, μυρίπνοα άνθη του Παραδείσου».
Και το Ευαγγελικό ανάγνωσμα της σημερινής Κυριακής, το οποίο είναι απόσπασμα από την Επί του Όρους Ομιλία του Κυρίου, θέλει να μας προβάλει το έργο των Αγίων Πατέρων οι οποίοι φτάνοντας στην θεογνωσία, ως πραγματικοί ποιμένες οδήγησαν το λογικό ποίμνιο της Εκκλησίας ανά τους αιώνες στο ασφαλές λιμάνι της σωτηρίας. Ο Κύριος απέστειλε τους αγίους Αποστόλους σε όλο τον κόσμο για να κηρύξουν τον Ιερό Ευαγγέλιο και να βαπτίσουν στο όνομα της Αγίας Τριαδος όλα τα έθνη. Παρομοίασε τον εαυτό Του με το φως λέγοντας ότι: «Εγώ ειμί το φως του κόσμου· ο ακολουθών εμοί ου μη περιπατήση εν τη σκοτία αλλ’ έξει το φως της ζωής» (Ιω. 8,12). Όποιος λοιπόν ακολουθεί των Χριστό, ο πραγματικός χριστιανός, είναι άνθρωπος λουσμένος με την Θεία Χάρη, την οποία όμως δεν πρέπει να κρατά για τον εαυτό του μονάχα. Πρέπει με την ζωή του και τα έργα του να γίνετε φάρος φωτεινός και οδοδείκτης στην ζωή και των υπολοίπων. Για αυτό και ο Χριστός μας λέει: «Ούτω λαμψάτω το φως υμών έμπροσθεν των ανθρώπων, όπως ίδωσιν υμών τα καλά έργα και δοξάσωσι τον Πατέρα υμών τον εν τοις ουρανοίς». Οι εντολές του Κυρίου έτσι όπως μας παραδίδονται απο το Ιερό Ευαγγέλιο και έχουν αναλυθεί απο τους πατέρες τις Εκκλησίας μας δεν είναι απλά φιλολογικά και φιλοσοφικά κείμενα, αλλά αποτελούν για τον κάθε άνθρωπο κάθε εποχής, αιώνιες αλήθειες οι οποίες δεν παρέρχονται. Κράτη και Αυτοκρατορίες, διαλύονται, πολιτισμοί χάνονται με την πάροδο των αιώνων, αλλά ο Λόγος του Κυρίου μένει εις τους αιώνας. Και όσοι σήμερα λένε ότι οι λόγοι αυτοί στο σύνολό τους δεν μπορούν να εφαρμοστούν στην σημερινή προηγμένη κοινωνία μας είτε λένε ψέματα, είτε εθελοτυφλούν διότι ο ίδιος πάλι ο Κύριο μας λέει ότι εκείνος που θα καταργήσει έστω και μια από τις εντολές αυτές (του Θεού) και διδάξει έτσι τους ανθρώπους θα ονομαστεί ελάχιστος στη Βασιλεία των Ουρανών. Ενώ όποιος τις τηρεί και τις διδάσκει θα κληθεί μέγας στη Βασιλεία των Ουρανών. Και ο Κύριος ότι μας καλεί να πράξουμε δεν είναι ποτέ πάνω απο τις δυνάμεις μας. Χρειάζεται βέβαια αγώνας και μάλιστα μεγάλος. Όμως αυτό δεν είναι το κύριο χαρακτηριστικό του χριστιανού, το οποίο μας υπενθυμίζεται από την αρχή την ζωής μας, όταν κατά την ώρα του βαπτίσματος ως άλλοι αθλητές αλειφόμαστε με το λάδι;
Οι λόγοι του σημερινού Ευαγγελίου βρίσκουν πλήρη εφαρμογή στην ζωή και το έργο των Αγίων Πατέρων, οι οποίοι μέχρι κεραίας ακολούθησαν το θέλημα και τις εντολές του Θεού. Πέρασαν από την θεωρεία στην πράξη. Αγωνίστηκαν για να διαφυλάξουν την ορθή πίστη, αλλά και για έναν κόσμο με ισότητα και κοινωνική δικαιοσύνη και ακριβώς αυτό το παράδειγμά τους πρέπει και εμείς σήμερα να ακολουθήσουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου