Κυριακή των Απόκρεω

Κυριακή των Απόκρεω σήμερα αγαπητοί μου και η Εκκλησίας μας δια μέσου του Ιερού Ευαγγελίου, μας μεταφέρει ενώπιον ενός παγκόσμιου δικαστηρίου. Το δικαστήριο αυτό δεν αποτελείτε από ανθρώπους δικαστές, ούτε αποφασίζει με βάση τους γνωστούς σε εμάς κοσμικούς νόμους. Το δικαστήριο αυτό δεν πρόκειται να βγάλει λάθος απόφαση, ούτε να μεροληπτήσει για κανέναν. Το δικαστήριο αυτό είναι θεϊκό με δικαστή τον ίδιο τον Κύριο, ο οποίος κατά την Δευτέρα Παρουσία Του, θα έρθει ξανά στον κόσμο για να κρίνει ζωντανούς και νεκρούς, μέσα σε  όλη Του την Θεϊκή Δόξα.

Είναι αγαπητοί μου δόγμα την Εκκλησία μας τούτη η Δευτέρα Παρουσία κατά την οποία ο Κύριος, όπως ο βοσκός ξεχωρίζει τα πρόβατα από τα ερίφια δηλαδή τα κατσίκια με τόση ευκολία, έτσι και Αυτός θα έλθει για να χωρίσει τους δίκαιους από τους αμαρτωλούς. Για να συλλογιστούμε αδελφοί μου πόσο αγωνία νιώθουμε όταν  βρισκόμαστε κατηγορούμενοι μπροστά σε ένα δικαστήριο το οποίο το απαρτίζουν άνθρωποι. Αγωνία και φόβος τα οποία μετατρέπονται σε χαρά όταν η απόφαση είναι αθωωτική, και απόγνωση όταν αυτή έχει ως τιμωρία το περιορισμό μας σε ένα σωφρονιστικό κατάστημα. Και για να σκεφτούμε πόσο απείρως μεγαλύτερη θα είναι η αγωνία που θα βιώσουμε κατ’ εκείνη την φοβερά ημέρα της Κρίσεως. Πόσο γλυκά θα ηχήσουν τα λόγια του Κυρίου ο οποίος θα πει στους δικαίους οι οποίοι θα βρίσκονται εκ δεξιών Του: «δεῦτε, οἱ εὐλογημένοι τοῦ πατρός μου, κληρονομήσατε τὴν ἡτοιμασμένην ὑμῖν βασιλείαν ἀπὸ καταβολῆς κόσμου·», αλλά και πόσο φόβο θα προκαλέσουν τα λόγια που θα πει στους αμαρτωλούς που βρίσκονται εξ’ αριστερών Του: «πορεύεσθε ἀπ' ἐμοῦ οἱ κατηραμένοι εἰς τὸ πῦρ τὸ αἰώνιον τὸ ἡτοιμασμένον τῷ διαβόλῳ καὶ τοῖς ἀγγέλοις αὐτοῦ».

Αλλά με ποίο τρόπο αγαπητοί μου θα κριθούμε; Ποίο θα είναι το κριτήριο με το οποίο ο Χριστός θα αποδώσει δικαιοσύνη; Θα είναι οι προσευχές και οι νηστείες; Θα είναι η προσπάθεια να ζήσουμε έναν ενάρετο βίο; Όχι. Το πρώτο και βασικότερο κριτήριο με το οποίο θα κριθούμε θα είναι η αρετή της ΑΓΑΠΗΣ και κατά πόσο  ασκηθήκαμε σε αυτήν. Της αγάπης η οποία όμως για να την αναπτύξουμε σωστά, θα πρέπει να έχουμε και την ταπείνωση του Τελώνη και την μετάνοια του ασώτου. Θα κριθούμε με βάση την εν Χριστώ αγάπη την οποία θα δείξουμε στους ελαχίστους αδελφούς μας, στους πεινασμένους, διψασμένους, αρρώστους, γυμνούς, φυλακισμένους και πως συμπεριφερθήκαμε σε αυτούς. Αν σταθήκαμε με ενδιαφέρον, με αγάπη απέναντι στο πρόβλημά τους, αν τους δώσαμε ψωμί να φάνε, ένα ρούχο για να ζεσταθούνε, αν τους παρηγορήσαμε στο κρεβάτι του πόνου και  τους δώσαμε κουράγιο μέσα στο κελί της φυλακής, τότε όλα αυτά τα προσφέραμε στον Χριστό και ο Κύριος κατά την φοβερά ημέρα της Κρίσεως θα μας τα ανταποδώσει δίνοντας μας τον παράδεισο και την αιώνια χαρά. Για να σκεφτούμε αγαπητοί μου, με ένα ποτήρι νερό, το οποίο όλοι έχουμε την δυνατότητα να δώσουμε μπορούμε να κερδίσουμε τον Παράδεισο! Όσοι πάλη δείξουν αδιαφορία στα προβλήματα των αδελφών τους, είναι σαν να τους χτυπά την πόρτα ο Χριστός και αυτοί είτε να του την κλίνουν είτε να μην του την ανοίγουν καθόλου.

Πολλοί όμορφη και παραστατική είναι η ιστορία μίας γυναίκας με ευλάβεια, η οποία φεύγοντας μία Κυριακή από τον ναό και ακούγοντας το κήρυγμα του ιερέα, τρέχει σπίτι της για να υποδεχτεί τον Χριστό, καθαρίζει το σπίτι, στρώνει το τραπέζι και περιμένει στο παράθυρο για να υποδεχτεί τον Κύριο. Και να σε λίγο έρχεται και χτυπά την πόρτα ένας ρακένδυτος ζητιάνος ζητώντας της ένα πιάτο φαγητό, βλέπετε οι μυρωδιές από τα εδέσματα του είχαν σπάσει την μύτη. Η γυναίκα όμως των διώχνει για να μην της λερώσει το σπίτι. Και πάλι η ευσεβής αυτή γυναίκα περιμένει στο παράθυρο για να δει να έρχεται ο Χριστός. Και βλέπει έναν ταλαιπωρημένο να της ζητά ρούχα για να ζεσταθεί και η οποία όμως και αυτόν τον διώχνει με φωνές και βρισιές. Και έρχεται το βράδυ, ανάβει τα φώτα κάνει το απόδειπνο και προσκυνά τις εικόνες. Κοιτώντας προς το παράθυρο βλέπει μία μητέρα με ένα παιδί στην αγκαλιά, να τρέμει από το κρύο και αντί να τους βάλει μέσα για να ζεσταθούν σκέφτεται πόσο ανεύθυνο είναι να φέρνεις παιδί στον κόσμο χωρίς να μπορείς να το ζήσεις. Και πέφτει για ύπνο με την απογοήτευση ότι ο Χριστός δεν επισκέφτηκε το σπίτι της. Όμως εκεί, μετά τα μεσάνυχτα της παρουσιάζετε ο Κύριος και τις λέει ότι δύο φορές ήλθε μόνος του και μία μαζί με την μητέρα Του την Παναγία μας, χωρίς να  τους ανοίξει. Δίνοντάς μας έτσι και σε εμάς παράδειγμα ότι στο πρόσωπο του φτωχού και του κατατρεγμένου καθρεπτίζεται το ίδιο το πρόσωπο του Χριστού μας.

Για αυτό λοιπόν αν θέλουμε να κερδίσουμε το εισιτήριο για τον παράδεισο πρέπει να δείξουμε την αγάπη μας προς τον αδελφός μας και με λόγια και με πράξεις. Όπως μας λέει ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς:  «Ας ελεήσωμε τους εαυτούς μας, αδελφοί, δια του ελέους προς τους αδελφούς, ας αποκτήσωμε δια της συμπαθείας την συμπάθεια, ας ευεργετήσωμε για να ευεργετηθούμε». Διότι με τα έργα αγάπης  εκτός από τους άλλους ελεούμε και τον ίδιο τον εαυτό μας. παίρνουμε, όπως μας λέει πάλι ο ίδιος άγιος Πατέρας της Εκκλησίας μας  «ανταπόδοση από τους θείους και ακενώτους θησαυρούς εκατονταπλάσια και την αιώνια ζωή».

Αγαπητοί μου αδελφοί μας λέει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης ότι αν δεν αγαπήσουμε τον αδελφό μας, τον οποίο βλέπουμε πώς θα μπορέσουμε να αγαπήσουμε τον Θεό τον οποίο δεν βλέπουμε; Για να αξιωθούμε να ακούσουμε την φωνή του Κυρίου μας, να μας καλεί κοντά Του κατ’ εκείνη την φοβερά ημέρα «…ας επιδείξωμε έργα αγάπης προς τους αδελφούς μας εν Χριστώ, ελεώντας τους πτωχούς, επιστρέφοντας τους πλανημένους, σε όποιαν πλάνη και πτώχεια και αν είναι, δικαιώνοντας τους αδικούμενους, δυναμώνοντας τους κατάκοιτους από ασθένεια, είτε πάσχουν τούτο δια των αισθητών εχθρών και νοσημάτων είτε δια των αοράτων πονηρών πνευμάτων και των παθών της ατιμίας, επισκεπτόμενοι τους εγκαθείρκτους στη φυλακή, αλλά και ανεχόμενοι αυτούς που μας κτυπούν…», μας συκοφαντούν δείχνοντας αγάπη και συγχωρητικότητα

Αγαπητοί μου αδελφοί. Το μήνυμα του σημερινού ευαγγελίου είναι: Δείξτε αγάπη και καλοσύνη, γιατί όταν θα έλθει ο Κύριος σαν τον κλέπτη  μέσα στην νύχτα για να κρίνει τους ανθρώπους, ζωντανούς και νεκρούς οι καλύτεροι μάρτυρες υπεράσπισής μας θα είναι τα έργα αγάπης. Με αυτά ας αυξήσουμε τις καταθέσεις μας στον ουρανό επιτελώντας τα με ταπείνωση και με μετάνοια για να αξιωθούμε να ζήσουμε την χαρά και ευφροσύνη του Παραδείσου και της παρουσίας του Χριστού. Αμήν.