Ο Βίος και το μαρτύριο της Αγίας ΑΙκατερίνης

Εορτάζοντας σήμερα την ιερά μνήμη της αγίας μεγαλομάρτυρος Αικατερίνης της Πανσόφου, ας σταθούμε για λίγο στην θαυμαστή ζωή της και ας λάβουμε παραδείγματα από αυτήν την μεγάλη μάρτυρα της πίστεως μας η οποία έζησε και μαρτύρησε στις αρχές του 4^ου μ. Χ αιώνα.

Η Αγία Αικατερίνη καταγόταν από την Αλεξάνδρεια, από οικογένεια με ευγενική καταγωγή. Ευφυέστατη και φιλομαθής ήδη σε ηλικία 18 χρονών είχε σπουδάσει ελληνική φιλοσοφία και φιλολογία καθώς επίσης είχε εντρυφήσει και σε πλήθος άλλων επιστημών, όπως, τα μαθηματικά, η γεωμετρία,   η ρητορική. Ανήσυχο πνεύμα η Αικατερίνη βλέποντας το ψεύδος της ειδωλολατρίας ελκύεται από την Χριστιανική πίστη και κάνει μόνο και παντοτινό νυμφίο της ψυχής της τον Χριστό. Εκείνη όμως την εποχή κατά την οποία διεξάγονταν σκληρός διωγμός από τον αυτοκράτορα Μαξέντιο, συλλαμβάνετε από τον έπαρχο της Αλεξάνδρειας ο οποίος προσπαθεί πότε με κολακίες και πότε με φοβέρες να την κάνει να αρνηθεί τον Χριστό. Όταν ο έπαρχος βλέπει ότι δεν μπορεί να μεταπείσει την Αικατερίνη και θέλοντας να την ντροπιάσει, συγκαλεί δημόσια συζήτηση με τους ποιο άξιους ρήτορες της Αλεξάνδρειας  τους οποίους η Αγία όχι μόνο αποστομώνει αλλά και καταφέρνει να τους κάνει να ασπαστούν τον Χριστιανισμό. Βλέποντας λοιπόν ο έπαρχος ότι δεν μπορεί να κάμψει την πίστη της νύμφης του Χριστού η οποία ενώ βρισκόταν στην φυλακή καταφέρνει να οδηγήσει κοντά στον Χριστό και την σύζηγο του βασιλέως Μαξεντίου, αλλά και τον στρατηγό Πορφύριο με το σύνολο των στρατιωτών του, διατάζει να την θανατώσουν οδηγώντας την στον φοβερό τροχό. Ένα φονικό όργανο το οποίο είχε ενσωματωμένες κοφτερές λεπίδες οι οποίες ξέσκιζαν τις σάρκες. Όμως η αγία βγήκε από αυτόν σώα αφού ο τροχός μόλις πλησίασε το σώμα της, διαλείθηκε. 

Τέλος ο έπαρχος βλέποντας ότι από όλα τα βασανυστήρια η αγία έβγαινε σώα διατάζει να την αποκεφαλίσουν, όπου αντί για αίμα χύθηκε γάλα. Σύμφωνα δε με την παράδοση το πάντιμο λείψανό της μεταφέρθηκε από αγγέλους στην κορφή του Σινά, όπου έπειτα από αιώνες βρέθηκε με θαυμαστό τρόπο και κατατέθηκε στην Ιερά Μονή του Σινά η οποία και φέρει το όνομά της.