Κυριακή Β΄ Ματθαίου

Στην θάλασσα της Γαλιλαίας μας μεταφέρει το σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα και εκεί παρακολουθούμε τον Κύριο να καλεί τους πρώτους μαθητές κοντά Του. Είναι τα δύο παιδία του Ζεβεδαίου ο Ιάκωβος και Ιωάννης οι οποίοι <<εὐ­θέως ἀφέντες τὸ πλοῖον καὶ τὸν πατέρα αὐτῶν ἠκολούθησαν αὐτῷ>>.

Και αυτό που κάνει εντύπωση είναι η χωρίς δισταγμό ανταπόκριση των μαθητών του Κυρίου. Αμέσως αφήνουν τα πάντα. Ούτε στιγμή δεν σκέφτονται κάτι άλλο, όπως είναι παρατούν την βάρκα τα δίκτυα τους και ακολουθούν τον Χριστό ο οποίος τους λέει ότι θα τους κάνει αλιείς ανθρώπων. Και ήθελε θάρρος και τόλμη αυτό που έκανε ο Ιάκωβος και ο αδελφός του Ιωάννης. Γιατί δεν είναι εύκολο να αφήσεις τα πάντα για να ακολουθήσεις κάποιον μέχρι εκείνη την στιγμή άγνωστο. Και για αυτή τους την πίστη και οι δυο τους όπως και οι υπόλοιποι μαθητές ανταμήφθηκαν, ζώντας δίπλα στον Θεάνθρωπο Κύριο, ακούγοντας την διδασκαλία Του, παρακολουθώντας τα θαύματά Του, γενόμενοι μάρτυρες και κήρυκες μετά την Πεντηκοστή και την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος της Αναστάσεώς Του.

Αν κάτι θέλουμε να κρατήσουμε από το σημερινό Ευαγγέλιο ας είναι αυτή η στάση, η υπακοή των μαθητών του Κυρίου στο κάλεσμά Του για να τον ακολουθήσουν. Διότι το ίδιο κάλεσμα κάνεις και σε όλους εμάς και «Τοιαύτην ὁ Χριστὸς ὑπακοὴν ζητεῖ παρ’ ἡμῶν», όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος. Υπακοή στο θέλημά Του, να ακολουθούμε τις εντολές Του, αγωνιζόμενοι στην ζωή μας ενάντια στα πάθη και τις αδυναμίες μας, ώστε να φτάσουμε κοντά Του. Έχοντας πίστη δυνατή και αληθινή την οποία και εμείς με τους λόγους και τις πράξεις μας θα αποτελούν μία ομολογία για τον Χριστό στις οικογένειές μας, στους συγγενείς και φίλους, αλλά και σε όλη την κοινωνία.

Αυτή λοιπόν η υπακοή ας είναι το πρώτο μέλημα μας. 

Ιερομ. Μ.Κ.